Ja zoiets is nooit leuk é een paard verliezen, op welke manier dan ook :(CaitlinPepper schreef:ik heb met mijn vorige pony "boy", zonder zadel en hoofdstel, over 1m20 gesprongen met alleen een halster :lol: in de zomer oefende we elke keer dat ik bij mijn vader was en kon rijden zo heeft hij in vrijheid springen 1m30 gehaald en dus eigenlijk over zijn eigen schofthoogte gesprongen :lol: spijtig genoeg is boy "gepikt" (dat zegt mijn vader toch maar aangezien mijn vader in financiële problemen zat geloof ik hem niet) waar ik nog altijd niet goed van ben :cry: maar nu heb ik pepper en dat is toch al een hele troost voor mij :o
ik heb al vaak een paardje moeten afgeven
mn eerste paardje had darmkanker dus is gestorven mn 2de paardje werd verkocht omdat hij vals deed tege mijn vader maar niet tegen mij, mn 3e paardje werd verkocht door de scheiding van mn ouders en mn 4de paardje werd verkocht omdat mijn vader mij nimeer wou zien en daardoor moest ik mijn 2shetlanders ook achter laten die ik kreeg toen ik 2jaar werd dus ik begrijp maar al te goed hoe jij je voelt. Maar ik heb nu mijn 2shetties terug en heb er ook een super lieve meid bij gekregen en da maakt het verlies van de andere paardjes minder zwaar maar ze blijve altij een plaatske in mn hartje en mn hoofdje hebbe :)
Ik hoop dat pepper het verlies van Boy bij jou ook wat kan verlichten maar ik denk het wel want aan jullie verhalen over Pepper te horen geloof ik dat het een goed paardje is met een goed karakter :)
in alle geval wens ik jullie veel geluk samen :)
