Zelf had ik er een slecht oog in. De les van de week ervoor was, om het maar eerlijk te zeggen, een fiasco. Ik heb nog een week last gehad van mijn schouders en mijn armen, handen stonden vol blaren. Ze heeft een lichte stofallergie, dus vlas in de stal, dus ik moet mijn stal zelfdoen. Dat deed pijn, precies messen die in mijn handen gedreven werden elke keer dat ik een schep nam...
Diezelfde dag is er besloten dat we van snaffle overgingen naar een ander bit, gezien het op deze manier niet ging lukken. Woensdag krijg ik een bericht van Shari: "uw paard heeft niks anders gedaan dan gesteigerd, zowel onder het zadel als op de grond en heb er met een zweep achter moeten zitten om ze daaruit te halen"
Toen is bij mij eigenlijk de bom gebarsten: ze moest eruit! Ook ons moeder wilt allang dat ik haar verkoop omdat ze ze niet vertrouwt, en van die druk word ik ook gek.
Vrijdag ging ik nog eens naar een training zien en dat was al veel beter: Becky kwam terug af haar bit. Na de training moest ik er ook op van Shari om het verschil te voelen. Dat was echt zalig, heb toen weer met plezier gereden.
Alles bijeen zijn we nu bijna twee weken verder en ben ik wat gekalmeerd. De blaren zijn aan het dichtgaan en uitmesten doet geen pijn meer. De pijn in mijn schouders is ook eindelijk weg.
De dag voor mijn les vond ik Becky echter nogal redelijk hangerig. Dit was enkel in mijn opzicht want blijkbaar voelde Shari geen gewicht in haar handen, maar Becky is de teugels aan het opzoeken. Dit wellicht omdat ze stilaan meer met haar achterhand ingedreven word en haar rug moet worden gaan gebruiken.
Lesley dus met een klein hartje opgestapt, maar dat bleek niet nodig te zijn!
Eerst begonnen in stap, ze was weer héél vinnig, rustig instappen was er niet bij... Mja, dat is gewoon hoe Becky is, weet niet of dat er ooit nog gaat uitgaat. Maar zolang ze niet gaat lopen (wat ze vroeger wél deed) zit ik er nog niet veel mee in.
Na het instappen de oefening op inbuigen en flexie gedaan, een oefening waar ze zo mogelijk nóg vinniger van werd. Ook wat stoppen en terug stappen. Op het laatste wat stuuroefeningen, ik kan eindelijk mijn benen gebruiken bij het sturen, dat ging vroeger ook niet (dan was ze weg).
En dan kwam de draf. Oefening was: rustig aandraven zonder protest en hoofd in de lucht zwieren. That's all. Simpel genoeg? Nee toch niet... Lukte in het begin echt niet.
Dan had Shari een fantastisch goed idee. Ik had haar net gezegd dat Becky al iets doet als ik er nog maar aan denk. En dan was het haar gedacht dat ze zich net opboeide als ik teveel aan iets dacht. Een logische gedachtegang (vroeger in de manege was dat ook mijn hekel punt: bij overgangen had ik teveel stress). Volgende tactiek was dus: "je denkt gewoon dat je nog tien rondes moet stappen. Je werkt aan haar neus zoals altijd. Ondertussen ga je gewoon stilletjes bumpen tot ze overgaat in draf."
En die tactiek werkte wonderwel héél goed
Bij overgang draf-stap juist hetzelfde: "je gaat diep zitten, je maakt je zwaar, benen naar voren en iets druk op de teugels, maar denk vooral niet aan een overgang". Het duurde daarbij wel even voor ze terugkwam, maar ze kwam terug zonder protest...
Zo even gereden, in draf vooral gewerkt aan haar linkermondhoek waarop ze steeds gaat hangen, ging eigenlijk best wel goed. Was zeer tevreden!
Dan vroeg Shari of het genoeg was zo of dat ik nog een oefening wilde doen. Geef maar op die oefeningen! Was naar mijn gevoel nog niet zo lang bezig en Becky was nog lang niet moe of het beu, die loopt wel graag. Dus dan nog gewerkt op cirkels verkleinen en vergroten. Mijn slecht vak, ik kan geen ronde cirkels rijden...
Was een geklungel ook. Als ik de cirkel verkleinde, ging ze hangen. Als ik ze eraf haalde, viel ze naar buiten. Als ik ze terug naar binnen duwde, probeerde ze ervandoor te gaan... Dus moest eigenlijk aan alles tegelijk denken. In het begin echt een ramp, maar op het einde begon er een beetje meer op te trekken.
Ik ben dus zéér content
. Het begint echt te beteren! Hopelijk blijft het de positieve richting uitgaan en kunnen we snel terug wat meer met elkaar beginnen optrekken (ik kijk al uit naar de galop haha. Maar dat zal nog wel even wachten zijn)
. maar alles komt wel in orde zo te horen . maar van dat steigeren enz waar haalt ze dat opeens vandaag , ken becky ook al van toen ze eerste maal in training stond en dan was da echt een van de braafste paarden op stal 
. Heb de verhalen van toen gehoord en heb ze net gekocht omdat dat toen een doodbraaf beestje was. Shari denkt dat ze ontploft is omdat het ander bit wel effect had, anders hing ze altijd en met dat bit kreeg ze haar ervanaf, en wellicht is ze daarom ontploft. Hopelijk valt het niet vaak meer voor, maar ze heeft haar lesje toen echt wel geleerd.
