Ik heb een stroomgroep op de weide staan voor verlichting in de stallen en op de piste. Hij staat in mijn gang tussen de 1ste en 2de stal in.
Nu vandaag zie ik dat mijn groep weg is
![Shocked :shock:](./images/smilies/icon_eek.gif)
![Crying or Very Sad :cry:](./images/smilies/icon_cry.gif)
Verder had ik al een langere tijd beloofd aan 2 mensen (die ik ken omdat ik vroeger hun paard even gereden heb) dat ik eens tot bij hun thuis ging komen. Ik had hun andere paarden nog nooit gezien, dus ging ik eens tot daar gaan. Vandaag was dus die dag. Ze hebben 2 merries waar ze mee kweken (quarters). De ene stond samen met haar zoon van 3 jaar (ruin, hebben besloten om hem te houden) en de andere merrie stond er met een veulen van een maand oud ofzo. We stonden bij de merrie en het veulen in de wei. Schattig dingetje. De mama stond wat bij mij te flemen. Daarna kwam zoontje ook eens piepen en prullen. Daarna mama weer lief komen doen. Ik ben haar de hele tijd aan het strelen en ineens ...
op nog geen halve seconde slaagt ze om en valt ze me aan
![Shocked :shock:](./images/smilies/icon_eek.gif)
Het gebeurde zo snel dat ik niet eens kon reageren. Oren plat, mond open en ze vloog naar mij. Een hap net onder mijn sleutelbeen en boven mijn borst. Door de stoot viel ik naar achteren en ben dan ook op de grond gevallen. Sinds mijn voorval van mijn knie kan ik geen kracht meer opvangen, ik ga er meteen door gewoon. Natuurlijk ben ik meteen weer rechtgestaan. Doet wel zeer hoor! Pikken en kloppen. Zal volgens mijn morgen een mooie bloeduitstorting zijn.
Misschien mag ik alweer van geluk spreken bij een ongeluk?! Ze had me evengoed in de nek kunnen hebben.
Ik snap alleen niet waarom ze zo reageerde. Ze kwam zelf steeds om aandacht vragen. En ik was haar al aan het strelen tijdens dat het gebeurde!
Achja, dat is weer een paar daagjes met wat pijn en dan is dat ook weer over.