Niet zo leuk tripje

Wat heb jij vandaag meegemaakt?
SugarKittie178
Site Admin
Berichten: 3059
Lid geworden op: 18-12-2008 14:00

Niet zo leuk tripje

Bericht door SugarKittie178 » 14-07-2011 22:14

Gisterenavond kreeg ik telefoon van JP van Hopa Sport. Hij zei me dat hij een rare vraag voor me had.

Begint hij uit te leggen :

"Ken jij Didi nog die hier stage in de winkel heeft gedaan?" Natuurlijk kende ik die nog. "Ze hebben de laatste tijd heel veel problemen gehad met hun paardje en het betert niet." Ik dacht dus dat ze iets gingen vragen ivm met training ofzo. "En ze hebben besloten om hun paard te laten inslapen omdat het beter zo is." Blijkbaar ging het dus om andere problemen als ik dacht. Ik heb de mensen zelf hierover nog niet gesproken. Ze stonden er wel bij aan de telefoon, dat merkte en hoorde ik als JP vragen stelde aan hun. Ze waren blijkbaar te emotioneel om aan de telefoon te komen. Maar blijkbaar is het paard er zo erg aantoe dat het amper nog kan bewegen. Maar goed, het feit ging erom dat ze het paard heel graag willen laten cremeren.
Dit kan alleen in Charleroi en ze moesten daar dan op maandag geraken. Dus de vraag naar mij toe was eigenlijk of ik het paard naar daar kan vervoeren. Ik heb vanaf maandag 2 weken vakantie dus dat ik geen probleem. Brave mens dat ik toch ben, meteen mijn eerste dag vakantie opofferen om mensen te helpen.

Dus maandag ga ik hun paard vervoeren naar Charleroi. Om 11.00 moeten we daar zijn. Het is best een eindje rijden. Ik moet ook eerst om een trailer in Bouwel (aangezien ik zelf geen vervoer meer doe met mijn trailer), dan paard oppikken in Heist en dan naar Charleroi. Wordt vroeg opstaan.

Het gaat volgens mij wel een "hele rare sfeer" zijn. Ik bedoel maar, het is raar te weten dat je zelf een paard vervoert naar zijn einde. Plus ik ken de mensen eigenlijk alleen van zien en ze zijn natuurlijk zeer droevig en kapot vanbinnen. Dus wat zeg je tegen zo een mensen onderweg? Het is zeker een 2 uurs rit. Dus je kan moeilijk niets zeggen. Maar je wil natuurlijk niets ongepast of verkeerd zeggen.

Voor het paardje gaat het ook niet simpel zijn. Het heeft al zoveel pijn en dan nog zo een lange rit.

Ik vertrek een beetje met een gewrongen gevoel. Ik ben blij dat ik de mensen kan helpen (en ik zal altijd mensen helpen als ik kan), maar het voelt ook wat ongemakkelijk...
Een paard zonder ruiter is altijd nog een paard. Een ruiter zonder paard is alleen maar een mens.

ohanner
Moderator
Moderator
Berichten: 1691
Lid geworden op: 10-02-2009 22:18

Bericht door ohanner » 14-07-2011 22:18

Ojeee, dit is echt wel niet simpel, maar chapeau dat je het doet. Ik zou het ook doen hoor, maar idd dit gaat geen makkelijke rit worden.
Ik zou gewoon een beetje vragen wat er met het paard is misgelopen en een beetje medeleven tonen.
Veel sterkte alvast op deze rit!!

Bartje
Paardenhouder
Paardenhouder
Berichten: 341
Lid geworden op: 28-12-2010 22:58

Bericht door Bartje » 14-07-2011 22:24

Het is heel mooi dat je dat doet voor die mensen ook al ken je die niet echt maar idd zo een lange rit zonder een woord zeggen dat gaat niet :s maar ik denk gewoon zelf die mensen laten praten als ze er zin in hebben een luisterend oor proberen zijn ;)
if you dont stand for something , you will fall for everything

SugarKittie178
Site Admin
Berichten: 3059
Lid geworden op: 18-12-2008 14:00

Bericht door SugarKittie178 » 17-07-2011 20:53

@ Hanne : Bedankt!

@ Bartje : Ik doe men uiterste best!
Een paard zonder ruiter is altijd nog een paard. Een ruiter zonder paard is alleen maar een mens.

SugarKittie178
Site Admin
Berichten: 3059
Lid geworden op: 18-12-2008 14:00

Bericht door SugarKittie178 » 19-07-2011 09:43

Gisteren was het dan zover. Gereden naar het adres van de mensen. Adres in GPS ingesteld. Ik kom er aan en ik had zoiet van oh nee ik ken dit huis. Ik was inderdaad correct. Het was het huis van Ingrid, daar heb ik vroeger nog heel heel veel mee naar Gipsy gereden. Ze heeft jaren geleden Zebra daar gekocht. Het was dan ook jaren geleden dat ik ze gezien had. Jammer dat het op deze manier moet zijn om die mensen terug te vinden. Het betrefte dan ook jammer genoeg Zebra die moest ingeslapen worden. Wat de hele situatie nog "raarder" maakte. Het zijn dan mensen die je kent en een paard dat je ook kent (en zelf nog mee gereden hebt).

We moesten dus eerst naar Bouwel om de trailer van vrienden van hun op te halen. Daar aangekomen, vonden de mensen de sleutel van hun hangslot niet van de poort. Een heel gedoe om de sleutel te vinden, uiteindelijk hebben ze het slot dan moeten overslijpen want ze vonden hem niet. Het was een 1 paardstrailer, ik heb het niet zo met die dingen. Ookal heb je maar 1 paard, koop een 2paardstrailer. Veel veiliger.
Oke trailer aangepikt. Volgende probleem : geen pinkers. Ze wisten blijkbaar ook niet dat ze mij de papieren van de trailer moesten meegeven en die wisten ze ook niet liggen. Zei ik dat ik niet zonder pinkers en papieren vertrek. Uiteindelijk hebben we dan de trailer laten staan en ben ik gewoon achter de mijne gereden. Heel jammer van de verloren tijd en ook van mijn auto. De wei was in een weggetje dat heel dicht begroeid was. Dus takken langs alle kanten van mijn auto (ik moet mijn auto nog checken straks, hoop dat die niet vol met krassen staat :( ). En dat allemaal voor niks :roll: .

Snel achter mijn trailer gereden, dan Zebra gaan ophalen. Arm dier zeg, hij zag echt wel af. Hij kon gewoon niet recht meer lopen en gebruikte 1 achterbeen zo goed als niets. Ook moet je hem eerst "in gang duwen" voor je met hem kan wandelen want hij geraakt niet goed meer vertrokken. Het op de trailer gaan ging eigenlijk nog best wel goed. Hij is er wel op 3 benen opgesprongen maar het viel nog best mee.

Onderweg naar Charleroi geen problemen gehad, hij was heel braaf.
Blijkbaar is het dus de gewoonte als je daar aankomt met een paard dat het al dood is :? . Zodat je gewoon met camion of trailer voor de oven kan parkeren en dat ze het paard cru gezegd er gewoon in sleuren. Ja hallo? Een dood paard geraak niet in mijn trailer hoor :? .
De eigenaar vond het heel moeilijk dat hij het paard nu nog in leven heeft moeten zien, aangezien ze gewend zijn dat ze normaal al dood zijn.
Dus is er nog een dierenarts hem komen in slaap doen. Probleem was dat ze dus ginder daar ook niet op voorzien waren he...
Hij moest voor de oven gesteld worden en daar ging hij dan 3 spuiten krijgen. 1 voor het rustig worden, 2de voor de verdoving en de 3de die hem echt in slaap deed. Nu ja allemaal goed en wel, maar je staat daar dan met een paard dat amper zelf nog goed kan staan. Koude harde betonnen vloer. Eerste spuit alles oke, hij werd wat loom. Maar de 2de spuit was om hem in slaap te brengen. Toen die toegediend werd en begon te werken verloor die natuurlijk zijn evenwicht en maakt die daar een knal tegen de grond echt erg :( . Zal die nog wel gevoeld hebben, hij begon nog stuiptrekkingen te doen door die knal op de grond. Pfff ongelofelijk, ipv daar dan toch een deken te leggen ofzo. De dierenarts snel de laatste spuit gegeven en dan was het natuurlijk snel voorbij.

Tijdens dit alle gebeuren was de vader ondertussen naar buiten gegaan (hij kon dit niet aanzien denk ik). Ingrid, Didi en haar beste vriendin (die ik ook nog ken van Gipsy vroeger), die zaten daar natuurlijk allemaal rond Zebra op de grond. Hem te strelen en te knuffelen en natuurlijk tranen allom. Het is niet mijn paard en ik heb de mensen in jaren niet meer gezien. Maar ik kan je 1 ding zeggen, als je dat ziet, vanbinnen scheurt het je kapot. Op die moment stond ik daar, ik heb niets gezegd en hun even laten doen. Ik ben iemand die niet snel zal wenen en ben iemand die goed zijn emoties kan controleren. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen krop in de keel kreeg.

Daarna zijn ze rechtgestaan en zijn we naar buiten gegaan. Ze moesten Zebra met een heftruck op een plaat krijgen en dan de plaat opheffen en zo hem in de oven krijgen. Natuurlijk weet je dat dit niet zonder problemen verloopt aangezien ze dit nog nooit gedaan hebben. Dus het was best dat ze dat niet zagen. Ik heb hun dan ook gezegd dat het nooit leuk is om een dier af te geven, maar dat ze wel de beste keuze hebben gemaakt. Ik heb hun natuurlijk nog veel sterkte gewenst en dan ben ik huiswaarts gegaan. Ze waren heel blij dat ik dit heb willen doen. Maar het was voor mij toch een eigenaardige dag om nooit meer te vergeten.

Dus bij deze RIP Zebra, het is een jammere zaak dat je zo jong bent moeten gaan (hij was slechts 10 jaar).
Een paard zonder ruiter is altijd nog een paard. Een ruiter zonder paard is alleen maar een mens.

Gwen
Paardenkenner
Paardenkenner
Berichten: 749
Lid geworden op: 28-02-2009 19:57

Bericht door Gwen » 19-07-2011 10:23

...een verhaal waar men stil van wordt...

Gast

Bericht door Gast » 19-07-2011 10:28

Ik vind het héél tof van u dat jij hun wilt helpen.
Echt erg als je zoiets meemaakt. Ik zou ook niet weten wat je op zo'n moment moet zeggen, maar soms is stilte niet zo erg.

Gleyla
Paardenkenner
Paardenkenner
Berichten: 553
Lid geworden op: 01-01-2009 21:55

Bericht door Gleyla » 19-07-2011 15:32

Verschrikkelijk... Zeker wetende dat je dat paard hebt gekend...

Weet je wat er met hem aan de hand was?

Ik vind het wel heel raar georganiseerd, met die oven e.d.
Hoe kan nu een particulier een dood paard gaan vervoeren? Dan moet die er nog ingesleept, en weer uitgesleept worden etc.. ?

Chapeau dat je die mensen hebt geholpen! En sterkte voor deze mensen...

ohanner
Moderator
Moderator
Berichten: 1691
Lid geworden op: 10-02-2009 22:18

Bericht door ohanner » 19-07-2011 19:35

Ik had je verhaal al gehoord natuurlijk en ook ik was helemaal onder de indruk! Wat een verhaal en zo knap dat je het zo goed aangepakt hebt! Zal het voor die mensen iets makkelijker hebben gemaakt.

Gast

Bericht door Gast » 21-07-2011 21:20

Het is nooit fijn om je dier te zien gaan. Maar het is wel goed dat ze het bij hem gebleven zijn! Zo krijgen ze daar later nooit spijt van.
(Spreek uit ervaring, ik was er namelijk niet en ik heb daar veel spijt van).

Voor jou ook zeker niet fijn hé Shari. Je kent dat paard en die mensen dan. Fijn van jou om dat te doen!

Plaats reactie