Pagina 1 van 2

Mij is boosmaken!

Geplaatst: 11-03-2009 18:26
door Lynn
Zijn er hier nog mensen dat met heel veel geduld met hun paardje de piste opgaan, hééééééél lief doen tegen hun paardje. Foutje? Geen probleem, lief opnieuw vragen. En nog blijft het paardje 'lastig doen'.
En dan na enige tijd 'loopt u emmer over?' door een bok of een steiger.... En dan maakt ge u zoooo boos en vanaf dan gaat alles vanzelf?

Wel ik heb het dus vandaag meegemaakt. Met Peppy op de piste ze wou altijd naar 'het gat' om de piste af te gaan (ze is niet afgebakend) en altijd heel lief zeggen 'neeee Peppy, mag niet!' en dan na ongeveer 5 keer komen doed ze haar beste poging door snel in galop te schieten + bok-bok, gevolg dat lynn aan de zijkant van het zadel hing.
Dan heb ik haar mijn gedacht eens goed gezegd (niet dat ze nederlands praat), er terug op gaan zitten, en WAUW neusje mooi tegen de grond, perfect stoppen , nietmeer uithalen naar 'het gat',...

Alstublieft eh, had ik het geweten :lol:

Geplaatst: 11-03-2009 18:40
door ohanner
wie kent dat niet idd.
Ge wilt altijd alles eerst rustig aanpakken en dan profiteren ze ervan. Heb hetzelfde met men dochter. Ik heb dit wel meerdere keren per week voor.

Geplaatst: 11-03-2009 19:43
door 3passions
Haha! Dat gevoel ken ik maar al te goed!!! Chinook en ik hebben vaak discussies:p

Geplaatst: 11-03-2009 20:07
door Pindanootje
Oh ja hoor!

Als Black niet vooruit wilt! Vooral in de koets dan. Als je hem een tikje van de zweep geeft, gaat hij nog harder tegenpruttelen. Maar als je een goed hard vloekt, gaat hij weer verder :roll:

Mensen kijken dan altijd raar :?

Geplaatst: 11-03-2009 20:55
door X_X_XingridX_X_X
als ik mij kwaad maak tegen beauty word die nog ambetanter, en verveliger dan dat hij al is, zet ik hem een halfuurtje tot een uurtje vast en hij doet weer even lief:) al de rest werkt niet bij hem
xx

Geplaatst: 11-03-2009 21:20
door SugarKittie178
Klinkt maar al te bekend!!

Geplaatst: 12-03-2009 17:04
door Lynn
Waarom hoor ik dan altijd mensen zeggen : "Je moet één worden met je paard" , "Bij paarden mag je je geduld niet verliezen"
Want bij zo'n uitspraken dacht ik dan: ik ben zo geen paardenmens als ik daaraan moet voldoen.

Ik ben blij dat het dan toch soms nog normaal is :lol:

Geplaatst: 12-03-2009 17:37
door Gast
Zéér bekend.
Je kan het wel eens één of 2 keer "lief vragen" maar daarna moet je wel streng optreden. Anders spelen ze met je voeten

Geplaatst: 13-03-2009 09:58
door Sjoubieke
Ravi heeft dat enorm! Soms probeert ze zo erg dat het zelfs een tikje de gevaarlijke kant uitgaat. Op de grond 1 of 2x kan ik wel eens iets verdragen, maar vanaf de 3e keer dat ze irritant doet of probeert zet ik ze wel op haar plek. Soms gaat het dan wel even hard tegen hard omdat ze dan evengoed nog altijd weerwerk durft bieden.
Onder de man krijgt ze maar 1 kans, daarna is het luisteren. Da's vaak met tikje van de zweep waarop ze dan bokt of gaat trippelen. Godzijdank legt ze zich daarna er snel bij neer en werkt ze daarna perfect. Het zit erin, het is alleen de kunst om het eruit te krijgen :D Geen respect aan haar geven is ook geen greintje terugkrijgen :)

Er zit ook nog iemand die echt TE lief is: paard staat gebonden en krabt met de voet: "ho maar falcootje, ik kom al, ik ben hier, ho maar" door de bazin. Bij het rijden "naar beneden falcootje, loop maar neerwaarts, zak maar falcootje". En echt de hele tijd door! Je kan zacht zijn, maar er zijn grenzen. Want die Falco, da's prachtig paard, maar wel met megagroot aandachtsprobleem en echt rotverwend.

Geplaatst: 13-03-2009 19:30
door Lynn
Sjoubieke schreef: Er zit ook nog iemand die echt TE lief is: paard staat gebonden en krabt met de voet: "ho maar falcootje, ik kom al, ik ben hier, ho maar" door de bazin. Bij het rijden "naar beneden falcootje, loop maar neerwaarts, zak maar falcootje". En echt de hele tijd door! Je kan zacht zijn, maar er zijn grenzen. Want die Falco, da's prachtig paard, maar wel met megagroot aandachtsprobleem en echt rotverwend.
Haha zo ken ik nog iemand!
Ze heeft een 2.5 jarig paard ZONDER manieren, kan nog niet eens fatsoenlijk aan de hand lopen.
En we moesten ze eens van weide verzetten (dus haar 'vangen' in de weide). En het paard hééél de tijd weglopen, dan heeft ze ze eindelijk vast - wordt ze er boos op? En toen we wegwandelden begon ze te steigeren en te bokken en toen zei ze 'howhowhow' net alsof ze de vrouwlijke kerstman nadeed, in plaats van eens goed aan het touw te trekken en duidelijk te maken dat dat echt niet kan.

Bij Peppy doed tenminste ZO'N dingen niet, ik hoop dat dat bij de meeste mensen hun paarden de basis is :lol: .