Mijn eerste eigen paardje :D. Ze is twee jaar geleden zadelmak gemaakt door Shari en werd toen "een vrouwelijke Smart" genoemd. Klonk als een ideaal paardje voor mij, dus gaan kijken, getest en uiteindelijk mocht ze naar mij komen.
Becky is een zéér fijn paardje in het grondwerk, in het rijden hebben we helaas al onze ups maar vooral onze downs gehad...
Klein paspoortje:
- Becky
- 5 jaar jong
- Pinto merrie
Becky nog op haar vorige stal: véél te vet!
Toen ging het nog goed, hebben we ons dood geamuseerd met elkaar, veel fijne momenten beleefd :)
Na twee maand wachten eindelijk thuis :D
Toen kregen we wat rijproblemen, het ging niet goed meer. Nog wat verder geprobeerd, met hulp van degene waarbij ik op de wei stond, maar het ging echt niet meer.
Dan besloten om ze maar te verhuizen van stalling: op naar waar Shari staat, zodat we konden lesnemen van haar!
Dat ging echter ook niet naar behoren, dus uiteindelijk ze in training gezet.
Punten om aan te werken: paard kon geen mm losgelaten worden of ze racete een koers, hong verschrikkelijk op de hand, was continu gespannen en was bang van de benen
Shari zag dat natuurlijk volledig zitten en het resultaat kwam al snel!
En dan is het een dag zéér slecht geweest. Helemaal terug naar af...
Ik ben er zelf toen even opgekropen nadat Shari gereden had en het lukte me om haar ondanks alles te controleren. Dit was zo'n stap voorwaarts, het gaf me veel vertrouwen...
Daarna ging het weer een hele tijd goed, ik mocht steeds uitdraven, wat genoot ik daar toch elke keer van, het werd steeds beter en beter :)
Maandag voor de eerste keer les gehad: ik was er klaar voor en ik dacht Becky ook. Helaas in het geval van Becky had ik het verkeerd. Het is een uur vechten geweest terwijl er maar één simpele oefening gevraagd werd: aandraven zonder protest. Dit was een zware stap achteruit...
Er is dan de beslissing gevallen om een ander bit te gebruiken, omdat ze bij Shari ook nog steeds niet volledig loslaat (maar zij heeft de kennis en de kracht om daarmee om te gaan, ik niet).
Eerste dag zwaar protest, tweede dag ging het echter fantastisch. Ik moest nadien ook nog even erop van Shari om het te voelen en man, wat een verschil! Nu even corrigeren op dit en dan weer zo snel mogelijk terug naar snaffle ofcourse, maar nu zie ik het weer volledig zitten :)
Op naar een super 2014 waarin ik eindelijk zelf kan beginnen met mijn vlekkie!
. Inderdaad het WAS de vrouwelijke Smart. Wat er ondertussen allemaal gebeurd is, god mag het weten. Maar we gaan dat oplossen. Maar het gaat volgens mij wel een lange lijdensweg worden, langer als verwacht.
Mercikes Bart!
. Dacht dat dat op 2-3 maand wel gefikst ging zijn. Niet dus. Nu ja, maakt op zich niks uit, ze mag gerust langer in training blijven, als het maar goed is voor ons beiden.
