Lando ineens "stout"

[Dana]

Ik had het al eens vermeld in het tandentopic van Joy, een paard dat "stout" is, kan best wel gewoon pijn hebben.

Zo liet ik begin april de osteo komen voor onze paarden. Lando ( het paard van mijn vriend Peter) was heel dringend nodig. Mijn Jack zat ook ietsjes vast achteraan. Jack ging bv niet meer recht achteruit, hij trok altijd naar rechts. Volgens de lesgever was Jack dus "stout" maar ik had er een vreemd gevoel bij en voilà moi had gelijk! Nu gaat hij dus terug naar achter zoals vroeger en zijn wissels gaan ook beter maar we hadden het dus over Lando.

Lando zat dus helemaal goed vast. Hij kreeg een hele behandeling. Peter begon daarna rustig terug met rijden en vond dat zijn galop beter was. Toen was het terug de eerste les en Lando was aan het bokken in galop dat het geen naam had. Gelukkig bleef Peter goed zitten en na een bok of 5 was het gedaan. Wij staken het op het feit dat het was omdat Lando voor het eerst in de buitenpiste kwam maar eigenlijk kon dat niet, Lando is niet het soort paard dat zich dat aantrekt.
Op het eerste ridderoptreden was Lando zeer hevig, protest, bokken en steigeren. Niet normaal!
Ik heb dan een andere osteo laten komen en die was verbaast dat Lando al behandeld was geweest.... deze man deed hele andere dingen dan de vorige osteo, we waren vol hoop. Tot de eerste rit achter de behandeling, 3 kleine drafjes had Peter gedaan. Meer riskeerde hij niet te doen zo hevig reageerde Lando en drupte van het zweet.

Dit weekend had hij weer een optreden en we hebben hem dan een pijnstiller gegeven en dan was het iets beter maar nog niet wat het moet zijn.

Nu komt er vanavond een goede vriendin (en tevens Lando's vorige baasje) eens naar Lando kijken. Zij is zeer gevoelig voor anderen hun emoties etc. Wat het juist is weet ik niet en eigenlijk geloof ik daar ook niet echt in maar ze heeft zo al een paar paarden kunnen helpen. Natuurlijk kan zij ze niet genezen maar ze kan wel "voelen" hoe en waar een paard zich niet goed voelt. Klinkt heel zweverig hé maar baat het niet dan schaadt het niet. Ik hou jullie wel op de hoogte van hoe ze te werk gaat en of ze gelijk had of niet.

Morgen ga ik dan de DA bellen want er zal toch iets moeten gebeuren. Nu maar te hopen dat het niets te ernstigs is.

[ohanner]

oei, klinkt echt niet goed!
Hopelijk vinden jullie snel wat er mis is met Lando, want zo kan het natuurlijk niet verder.
En natuurlijk zou ik ook alles proberen, als het helpt dan helpt het hé.

[Bartje]

best wel vervelend als het zo gaat met je paardje zowel voor jullie als het dier zelf
hopelijk word vlug gevonden wat het probleem is

[Dana]

Gisteren is dan die dame geweest om Lando eens af te voelen. Peter was haar meteen aan het plagen en vragen waar haar wichelroede was .
Maar zij beweert dus dat hij vooral last heeft aan zijn linkerschouder. Komt Peter doodleuk te vertellen dat, ondanks dat links Lando's beste kant is, hij nu slechter op links loopt. Dat had hij mij niet verteld!
Enfin, zij vreest een spierscheurtje maar ze kent Lando ook en meneer is nogal kleinzerig. Neemt niet weg dat hij wel pijn heeft natuurlijk.

Vanavond komt dan de DA en nu moet ik hem wijsmaken toch zeker naar die schouder te kijken en niet alleen te richten op zijn rug (wat de meesten dan wel doen). Ik ben wel heel benieuwd of ze gelijk had of niet , zij ook trouwens want ondanks dat ze haar gevoel wel vertrouwt, blijft het altijd spannend wat het resultaat is.

[Dana]

De DA is dus gisteren geweest. Hij heeft Lando zijn rug nagekeken, de buigproeven gedaan, laten draven en draaien op de asfalt, tanden nagekeken.
Hij kon lichamelijks niets vinden al hebben we wel geprobeerd hem wat te pushen richting die schouder maar de vis beet niet.
Hij denkt dat het stress is en raadt ons aan die rescue te geven (die we al thuis hebben) om dan te zien wat dat geeft en anders heeft hij nog wel middeltjes op kruidenbasis (en straffer ook).
Maar ik geloof er niets van, het kan gewoon niet dat een paard zo ineens stress gaat krijgen!! En moest hij dan nog alleen zo doen op optredens (die maar een paar keer per jaar zijn) dan kan ik dat nog geloven.
Maar tijdens een gewone buitenrit??

Nu heb ik tegen de DA gezegd dat Lando vrijdag mee naar de les gaat, zonder iets in te nemen. In die piste is Lando altijd het rustigst en dan kunnen we hem eens deftig laten buigen en werken en zien wat dat geeft. Als hij heel rustig is dan is het idd stress en anders is het toch echt lichamelijk. Desnoods overdrijf ik een beetje bij de DA en zeg ik dat de trainer 100 % zeker is dat het de linkerschouder is, leugentje om bestwil hé...

[Gwen]

amai, wat een vreemde situatie...
En kan het niet zijn door die eerste behandeling en na dat bokken dat hij iets verrokken heeft of idd gescheurd?
Na een behandeling raden ze toch ook altijd een periode rust aan, zodat alles kan op zijn plooi komen. Als er één en ander losgemaakt/gekraakt is geweest dan kan dat nog gevoelig geweest zijn...

nuja tblijven gissingen...maar mss toch ook gewoon wat rust geven eerst. Als het een verrekking of scheuring is en je gaat er nog eens wat op testen, kan het enkel verergeren. En is het niet, wachten en even rusten kan geen kwaad eh

Leugentje om bestwil kan ook geen kwaad

[Dana]

Hij heeft rust gehad na de behandeling dus ja... Het probleem is dat Lando niet mankt, normale rugreflexen heeft etc etc. Voor de DA is hij dus lichamelijk "gezond", zo op het eerste zicht uiteraard.
De les vrijdag zie ik ook meer als bevestiging voor ons, of we heel die toestand niet overdrijven (op den duur zie je ze spoken hoor). Als hij dan al ergens een blessure heeft moet hij dat dringend aan ons laten zien!
Natuurlijk zodra we merken bij het rijden vrijdag dat het echt niet gaat, stoppen we onmiddellijk maar dan hebben we wel die bevestiging en kunnen we verder zoeken.
En natuurlijk ben ook gewoon heel nieuwsgierig of die dame gelijk heeft en dat hij iets heeft aan zijn linkerschouder.

Niet makkelijk hé. Je weet dat er iets scheelt maar als het dan allemaal zo vaag is.

[Gwen]

ja idd en ze kunnen toch ook wel met onze voeten spelen soms P En die spoken zie ik ook wel eens...zeker bij een paardje dat je graag hebt of mee wil werken.

[SugarKittie178]

Wow Dana, dat is echt bizar. En zomaar ineens?! Ik heb echt geen idee wat dit kan zijn. Maar hou ons op de hoogte!

[Dana]

Even een update'tje!!

Peter is toen dus naar de les gegaan en dat ging vrij goed. Om het te testen is hij dan even buiten gaan rijden en het spelletje begon van voren af aan.
We hebben Lando toen maar gewoon op de weide gezet maar hier en daar zeiden mensen ons dat misschien iemand lichter eens met hem moest rijden. Ik kruip dus van m'n leven op dat paard niet, die is véél te véél paard voor mij... zei ik toen.

Maar stilaan begon het te dagen in mijn hoofd, ik vond toch dat ik het eens moest proberen. Lando is geen gevaarlijk paard en zal me nooit opzettelijk willen pijn doen. Dus zo geschiedde, ik met Lando en Peter met Lava op buitenrit.
Lando was zooo rustig, geen protest en op zijn gemakje. Lava kon zelf voorop lopen en ik met een los teugeltje erachter. Dat had Peter nooit kunnen doen met hem! Als hij Lando "vrij" geeft dan ging die gewoon sneller en sneller.
Ook een drafje gedaan, een beetje werken want Lando is wel een vooruit paard natuurlijk. Maar het was een succes. Een week later ben ik even alleen gaan rijden. Naar het dorp, zalig, dat paard kijkt dus echt naar niets!
1 nadeel, als hij denkt dat het richting huis is dan begint hij te stappen dat het geen naam heeft. Een drafje of galop is dan wel heel hard werken maar ik kan hem wel bijhouden. Even probeerde hij me uit maar ik heb hem goed kunnen aanpakken. Mijn lessen werpen zijn vruchten af!

Nog eens een buitenrit gaan doen, eindelijk eens een deftige galop gedaan. Het werd tijd dat ik hem eens meenam naar de les. De lesgever kent hem goed dus hij was zeer benieuwd met mij erop. Wel, Lando deed geen stap verkeerd, ik moest hem zelf drijven! Ik had echt lol met hem en ook de lesgever vond hem zo anders bij mij.
Eén van de meestzeggende voorbeeldjes is dat Lando bij Peter wel zijn hoofd gaf maar eigenlijk meer opgericht (op zijn dressur-achtig) terwijl hij bij mij wel helemaal naar beneden kwam en ontspande. Kortom, hij kon zijn rug en buikspieren nu eens goed gebruiken.
Ondertussen nog een les gehad en Peter was er toen ook bij, die stond echt versteld van wat een verschil Lando bij mij is. Helemaal los in galop en meneer houdt gewoon zijn tempo.

Conclusie: Peter was gewoon te zwaar en het begon Lando (letterlijk) te zwaar te wegen. Hij kon er geen weg meer mee en allicht had hij zich ook daardoor wel wat verzeert. Die arme knol ...
Nu heb ik dus twee paarden te rijden want ik vind het een ontzettende uitdaging om met Lando rijden. Hij heeft al een paar dingen laten zien, hij stopt bv goed, ik wil wel zien waar ik hem krijg. Alleen met hem buiten rijden is ook leuk, hij heeft echt van niets schrik. Juist op de terugweg moet ik hem rustig houden maar in stap met losse teugel, hij profiteert er niet van (ik word wel bijna misselijk van zijn snelle stappen ).
Hij mag dus voorlopig blijven en we zien verder wel. Ik heb wel wat plannen in mijn hoofd om met hem te doen maar dan moet ik toch nog meer vertrouwen in hem krijgen. Wel spannend!